About the Book
rod o: Wikipedia. Strony: 29. Rozdzia y: Mor g, Narie, abi Rog, Huragan Mor g, Powiat mor ski, S onecznik, Markowo, Bart ek, Stru yna, Rozlewisko Mor skie, czno, Bitwa pod Mor giem, Chojnik, Jurecki M yn, Jezioro abie, Wenecja, Bo cin, Kretowiny, Z otna, Herb Mor ga, Nowy Dwor, Bramka, Raj, Bogaczewo, Jurki, Krolewo, Kalnik, Pseudomegalityczny cmentarz Dohnow, Rolnowo, Pro no, Stabuniki, Pi g, Bia ka, Lubin, Niebrzydowo Wielkie, Dobrocinek, Szymanowo, Ru, Plebania Wolka, Woryty Mor skie, Borzymowo, K pa Kalnicka, Kudypy, Dworek, Obuchowo, Wilnowo, Gubity, Lusajny Ma e, Maliniak, Gulbity, Morzewko, Wola Kudypska, Dury, J drychowko, T t awki, Zawroty, Antoniewo, Kamionka, Szczuplinki, Pr tki, Rogowo, Kruszewnia, Niebrzydowo Ma e, Zwierzyniec, Silin, Anin, Kadzianka, Zbo ne, Worytki, Powrych, Chomik, Tar g, Dolina, Gardzek, Ciemniak, Stankowo, Kwis g, Jegliak. Fragment: Mor g - stare miasto i ratusz jez. Skiert gMor g (niem. Mohrungen, prus. Marangan) - miasto w woj. warmi sko-mazurskim, w powiecie ostrodzkim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mor g. Dawniej siedziba powiatu mor skiego. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie nale a o do woj. olszty skiego. Le y w historycznej krainie Pogezania i na terenie okre lanym od XVI wieku jako Prusy Gorne (niem. Oberland). W czasach najdawniejszych zamieszkiwa o te ziemie plemi staropruskich Pogezan. Od po nocnego wschodu Mor g graniczy z jeziorem Skiert g, z po udniowego zachodu znajduje si tzw. Rozlewisko Mor skie" z ostoj ptactwa wodnego. Gniazduje na niej oko o 150 gatunkow ptakow, w tym mi dzy innymi: kania rdzawa, kania czarna, orlik krzykliwy, trzmielojad, b otniak zbo owy, orze bielik, krogulec i kobuz., Nazwa miasta w dokumentach, pocz wszy od redniowiecza, zapisywana by a ro nie: (niem. Moring, Moringen, Merinck, Maronis, Marung, Morung, Morungen, Mohrungen (ostatnia nazwa obowi zywa a do 1945). Istniej hipotezy, e nazwa ta pochodzi od pruskiej nazwy jeziora: Mawrin, Maurin lub Morin (taka ...
