About the Book
Bron: Wikipedia. Pagina's: 35. Hoofdstukken: Dzjengis Khan, Arghun, Batu Khan, Lhabzang, Grootkan, Koeblai Khan, Mongke Khan, De geheime geschiedenis van de Mongolen, Mamai, Lijst van Mongoolse khans, Hulagu, Guyuk Khan, Berke, Ogedei Khan, Kaidan, Tochtamysj, Stamboom van Dzjengis Khan, Tsewang Rabtan, Jochi, Oghul Ghaymish, Mubarak Shah, Kaidu, Ariq Boke, Tolui Khan, Khasar, Chagatai Khan, Altan Khan, Alghu, Qara Hulegu, Teguder, Toregene Khatun, Abu Sa'id, Begter, Orda Khan, Yesu Mongke, Sartaq, Ilyas Khoja, Hoelun, Gushri Khan, Borte, Siban, Arpa Ke'un, Yesukhei, Buri, Temur Khan, Mengu Timur, Godan Khan, Mo'etuken, Suyurghitmisch Chughtai, Dayan Otschir Khan, Urus Khan, Kuluq Khan, Dalai Khan, Tenzin Wangchuk Khan, Lobsang Tenzin. Uittreksel: Dzjengis Khan (uitgesproken als ) geboren als Temujin (Mongools: Temuuzjin), (1155/1162/1167 - 18 augustus 1227) was een Mongools heerser (kan, chan of khan) en veroveraar. Hij verenigde de Mongoolse stammen en stichtte een imperium dat zich uitstrekte van China tot aan de rivier de Donau. De naam van Dzjengis Khan wordt ook wel geschreven als Cengizhan (Turks) en Genghis Khan (Mongools: Tsjingis Chaan, uitspraak: ). Letterlijk betekent zijn naam "opperste leider." Temujin volgde zijn vader Yesukhei op als leider van een Mongoolse stam en verenigde later de Mongoolse stammen tot een confederatie. Na de onderwerping van vele stammen van Mongolie en het vestigen van zijn hoofdstad in Karakoroem, hield Temujin een grote vergadering, een khuriltai, waarbij hij de leiding van de Mongolen op zich nam en zijn titel Dzjengis Khan aannam. Hij stelde een gedragscode in, de yasak, en reorganiseerde zijn legers. Hij viel het imperium van de Kin-familie in Noord-China binnen en had in 1215 het grootste deel van hun grondgebied bezet, waaronder de hoofdstad, Yenching (tegenwoordig Peking). Van 1218 tot 1224 veroverde hij Turkestan en Transoxanie en viel Perzie en Oost-Europa binnen. Dzjengis Khan regeerde over...
