About the Book
Bron: Wikipedia. Pagina's: 31. Hoofdstukken: Psoraleen, Mauveine, Isochinoline, Pyryliumzout, Arsool, Borabenzeen, Silabenzeen, Fosforine, Azinfos-methyl, Oxindool, Zolpidem, Pyroxsulam, Dipyridamol, Usninezuur, Triazoxide, Amiodaron, Proquinazid, Acridine, Acibenzolar-S-methyl, Carbamazepine, Imiquimod, Anthocyaan, Nigrosine, Risperidon, Bentazon, Benzothiazool, Sulforhodamine B, Sildenafil, Benzotriazool, Varenicline, Fenantroline, Carvedilol, Cinnoline, Paliperidon, Meloxicam, Clopidogrel, Cefotetan, Mirtazapine, Benzofuraan, Chinoxaline, Articaine, Allopurinol, Furocoumarinen, Di(benzothiazool-2-yl)disulfide, 3,4-ethyleendioxythiofeen, Trazodon, Acridon, Chinazoline, Benzisoxazool, Indoline, Fenantridine, Lapatinib, Olanzapine, Ferroine, Sulflower, Chloorthiazide, Ethidiumbromide, Benzoxazool, Ranelinezuur, Stannabenzeen, Germanabenzeen, Indazool, Indolizine, PEDOT-TMA, Ftalocyanine, Brofaromine, Riluzol, Safranine. Uittreksel: Psoralenen zijn een familie van chemicalien die behoren tot de grotere groep van de furocoumarinen. Furocoumarinen zijn een groep van natuurlijk voorkomende toxische componenten die voornamelijk gevonden worden in de plantensoorten Apiaceae (schermbloemenfamilie) en Rutaceae (wijnruitfamilie). Ze hebben verschillende fysiologische effecten, namelijk fotoreactiviteit en inhibitie van bepaalde enzymen m.b.t. metabolisme van medicijnen. De furocoumarinen zorgen voor schadelijke effecten bij veel organismen, varierend van bacterien tot zoogdieren. De toxiciteit door furocoumarinen wordt veroorzaakt door het binden van de furocoumarinen aan DNA, maar ook aan eiwitten en vetten. Verschillende fotobiologische effecten van furocoumarinen zoals psoraleen zijn al herkend door de oude Hindoestanen, Turken, Egyptenaren en andere oude volkeren meer dan 3000 jaar geleden. De oude indianen gebruikten als behandelmethode voor de ziekte Vitiligo (Vitiligo is een huidziekte gekenmerkt door bepaalde pigmentafwijkingen) de zaden van de rooserwt (psoralen...
